Zanim się pojawiłeś - recenzja

Do sięgnięcia po Zanim się pojawiłeś zachęciła mnie masa pozytywnych recenzji oraz zwiastun ekranizacji, który do złudzenia przypominał mi uwielbianych przeze mnie Nietykalnych. Choć z reguły nie czytam książek tego typu, coś mi podpowiadało, że ta mi się spodoba. Czy miałam rację? I tak i nie.

Nie wiem czy jest sens mówić cokolwiek o fabule w przypadku tej powieści, bo chyba każdy choć trochę ją kojarzy. Więc tak w skrócie – dwudziestosześcioletnia Lou wiedzie spokojne życie. Pracuje w kawiarni, ma kochającą rodzinę i chłopaka Patricka. Wszystko zmienia się, gdy Louisa traci pracę. Po wielu próbach, dziewczyna zostaje ostatecznie zatrudniona u rodziny Traynor (nie mam pojęcia czy i jak to się odmienia :D). Musi dotrzymywać towarzystwa i opiekować się trzydziestoparoletnim niepełnosprawnym Willem, zdesperowanym po swoim wypadku.Jak sobie poradzi? Czy złapie wspólny język z Willem?

Największą zaletą Zanim się pojawiłeś jest humor. Choć książka porusza trudną tematykę – niepełnosprawność, samotność, humoru jest w niej co niemiara. Nie tylko nie raz wywołał uśmiech na mojej twarzy, ale też kilkakrotnie sprawił, że zaśmiałam się na głos, co przy książkach raczej mi się nie zdarza. Ale humor to dialogi, a dialogów nie byłoby bez bohaterów. Ci Moyes wyszli świetnie. Autorka skupiła się nie tylko na kreacji głównych bohaterów, ale też tych pobocznych, co uważam za duży plus. Do teraz mam przed oczami wyżyłowanego Patricka, ubranego w najlepszą odzież sportową, rozmawiającego z kolegami o nadchodzącym maratonie. Obawiałam się, że nie polubię się z Lou, bo zwykle główne bohaterki przez swoją głupotę i naiwność stają się obiektami mojej nienawiści, jednak tu było inaczej. Ok, początkowo Louisa nieco mnie irytowała przez swoją niedojrzałość, jaką wykazała się po utracie pracy, ale później było już zdecydowanie lepiej. Bez żadnych problemów ją tolerowałam i nawet nieco polubiłam. Will to co innego. On od razu zawładnął moim sercem. Potrafił śmiać się z siebie, był inteligentny, ironiczny, dokładnie taki jak lubię.

Autentyzm. Tego brakuje mi w wielu książkach. Zwykle wszystko dzieje się w nich tak szybko, a to się dzieje, jest tak nie realne, że aż szkoda czytać. U Moyes jest inaczej. Autorka nie sili się na jakieś przesadne zwroty akcji. Tworzy historię, która może się wydarzyć niemalże każdemu. I to właśnie jest piękne, to dlatego stała się tak poczytną pisarką. Sama nie raz przyłapałam się podczas lektury na rozmyśleniach typu: „ilu ludzi jest w podobnej sytuacji? Zanim się pojawiłeś nie tylko bawi, relaksuje, ale i niesie za sobą przesłanie

Dość dziwnie czytało mi się tę książkę. W zasadzie nie czułam, że ją czytam, że poznaję bohaterów. Po prostu miałam uczucie, że też tam jestem i to wszystko widzę. Niestety nie jestem przekonana, czy to zaleta. Po tym zakończeniu.... Ale od początku. Wiedziałam CO ma się wydarzyć na końcu powieści (po tak długo trwającym okresie zachwytów nad nią, chyba nie dało się uniknąć spoilerów), jednakże nie wiedziałam JAK. Gdy już się dowiedziałam... no, nie tego się spodziewałam. Nie mogę przetrawić tego zakończenia. Sporo osób mówiło, że Zanim się pojawiłeś ich wzruszyło. Ktoś jest ciekaw jak to wyglądało u mnie? Ja jedynie uniosłam brwi wysoko do góry nie mogąc uwierzyć, że coś takiego właśnie ma miejsce. Zakończenie jest straszne. Inaczej nie potrafię go nazwać. Przez nie znienawidziłam jednego z bohaterów powieści i myślę, że nie jestem jedyna.

Powieść Moyes bardzo mi się spodobała – otworzyła mi oczy na świat, rozbawiła mnie i sprawiła, że na parę godzin przeniosłam się do innego miejsca. Poza tym – hej – daję jej aż 8/10, co jak na mnie jest szalenie wysoką oceną. Naprawdę mi się spodobała. Jednak zakończenie jest dyskwalifikujące. Nie mam w planach sięgnąć po kolejny tom. Wiem, że nie dostanę w nim tego, co bym chciała, więc nie, po prostu...

Moja ocena:8/10

Tytuł:Zanim się pojawiłeś

Autor:Jojo Moyes

Wydawnictwo:Świat książki

Data wydania:05.01.2012

A co Wy sądzicie o zakończeniu? Też nie możecie się z nim pogodzić?